Hoofd Pagina

De voorbereidingen

De brief

Contact Page

Foto pagina 1

Foto pagina 2

Kamplied

Gastenboek

Welpen verhalen

Kamp verhalen van de Welpen.

Nu nog helemaal leeg!
Zoals je ziet is hier nog geen enkel verhaal te vinden, dus doe je best en schrijf zo snel als mogelijk een verhaal om hem hier als eerste te publiceren.

En wie weet win jij wel die verrassende prijs!

Succes er mee!
Hathi



Dit jaar maakte ik mijn debuut als kookstaf
Ja, nee echt, ik beloof dat ik na het kamp een stukje zal schrijven voor de internetpagina. Goh, wat vliegt de tijd. Het is nu dus na het kamp, en ik ben zojuist even subtiel gewezen op het feit dat ik een belofte had openstaan. Nou, daar gaan we dan.
Dit jaar maakte ik mijn debuut als kookstaf. Na een aantal jaren op kamp geweest te zijn als leiding van gemiddeld zo’n 20 schreeuwende, spelende, gezellige welpen ging ik dit jaar voor het eerst mee om de fourage te verzorgen.
Vraag één: hoeveel andijvie eten 18 welpen en 6 volwassenen verstopt in een oer-Hollandse pan Andijviestamppot?? Weet U het? Ik ook niet dus. Dat heet door schade en schande wijs worden. Je gokt op zo’n 5 kilo aardappels, maar hoeveel groente daarbij hoort? Ik had geen idee. Dan sta je in de supermarkt een beetje te gokken, en een denkbeeldige pan te schatten. Afijn, tis allemaal goed gekomen. Volgende keer alleen wat minder andijvie kopen.
Vraag twee: waar is de stelling: “eten wat de pot schaft” gebleven? Is dat uit de huidige Dokter Spock boeken geschrapt? Kan me herinneren dat dat bij ons thuis nog wel gold. Tegenwoordig is een welp net een boer; wat ‘ie niet kent, dat vreet ‘ie niet... Het heeft de leiding de nodige overredingskracht gekost om er bij sommige welpen iets in te krijgen (maar tis wel gelukt, hè Wesley?). En dan nog een tip voor de liefhebber: als je een dessert maakt wat op op aardbeienyoghurt met appelmoes lijkt (ik zweer, er zat geen appelmoes in): geen succes, niet aan beginnen.
Maar: het is kamp, dus mogen de bergen patat, kipnuggets, pannekoeken, hamburgers met veel mayo en ketchup ook niet ontbreken. Het is ff zweten, maar dan heb je wel 18 vet bruut tevreden gezichtjes (vet en bruut zijn in deze zinsbouw zgn. ‘krachttermen’)
Nou, dan rest alleen nog om een enkele keer een stukje fruit in te bouwen voor de broodnodige vitaminen, zorg voor voldoende perensap (appelsap is echt uit hoor...), een snoeppie op z’n tijd (anders is het wel heel erg duidelijk dat de leiding het meeste snoep heeft opgegeten) en het kan niet meer mis.
Last but not least: doe geen moeite om een barbecue op poten te zetten, droog stokbrood, wat salade en liters frisdrank zijn goedkoper, en welpen zijn er blijkbaar reuze tevreden mee. Blijf je ook niet met een berg vlees zitten.
En de leiding hou je ’s avonds koest me toastjes, brie, smeerspul, nootjes, pizza, kaasvlinders, chips, vette bekken worst, wijn, bier, fris en andere rotzooi. Daar is echt geen eer aan te behalen, ze vreten echt alles!

Nou, dat is zo’n beetje een korte kampimpressie. Rest mij enkel om mijn oprechte excuses aan te bieden aan alle welpen: ik wist echt niet dat jullie Goulashsoep zo ranzig zouden vinden. Jongens, bedankt voor de vet brute lessen Nederland a la 2000. Leiding, het was echt fantastisch, heel erg dank je wel. Enne Tanja.... ik vond het reuze dat je met ons mee was. Het was ff bikkelen, maar staat wel leuk op je CV (toch?).

Tom Huis in’t Veld

P.S. ouders: wanneer dreigen met vroeg naar bed, huisarrest, zakgeld inhouden niet meer helpt; ‘spruitjes’ is the magic word (tenminste, het werkte bij Tim).